-En hüznün öte t’arafýndan bakýyorum hayata
Damar damar isyan
Sükut vurmadan lehçeme.
Terkediyor ömür
Uykuda gülümseyen kuþlarý
Masumiyetini perçinlemiþ
Ölüyor çocuk tebessümleri
Düþ sokaðýnda kalp kýrýklýklarý savruluyor
Kederin dudaðýdýr suda açan karanfil
Korkular sanki ruhumun yelpazesi
Sapkýn bir adamýn ruhunda kan rengi bir tortu
Gök kýzýl kýyamet muayyen bir merhaba gibi arazlý sýzýlar aðlýyor
Sormadým bulutlara neden hüzün var mayanýzda
Eprimiþ masallar ördüm
Anka tüylerinden
Adý uçurum olan kimsesizlik
Masum çýðlýklar atmýþ bir yavru karanlýk dünyada izbelik diz boyu hissizlik..
Ötesi, örülmüþ þarkýlar öðretisi hep
Dilbaðý örselenmiþ küçük bedenler üstüne
Utanan sözler birikir dilimin çeperinde
Nasýl yazarým gülen gözler çýðlýða bürünmüþ
Çiçekler açacaktý daha eteklerinde
Hani umutlarý nerede?
Gül yüzlü yaðmurlardýr çocuklar
Topraðý suluyor þimdi o masum gülüþ
Yýrtýlýyor boðazýmda hýçkýrýk
Ýnsanlýðýn yüzkarasý bir feryat ellerim varmýyor yazmaya...
Çalmayýn çocuklardan masumiyeti
Nuray AYHAN... 2.Temmuz Perþembe 2020
Döþemealtý /Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.