Ürperdi, gece rengi deðiþti Çýðlýðý hapsedildi nefesi kesildi yýldýzlar korktu, geceden koptu Kapandý ay içine, ay yüze küstü Tutuldu güneþ, gün telaþa düþtü Uzandý bir karanfil incecik boynu koptu Tüm çiçekler aðladý mateme düþtü Kimse bilmiyormu? Duymuyor mu? Bugün kýyamet koptu
Dar sokakta baðýrdý sesi içine aktý Sessiz çýðlýðýyla sahipsiz kuþlar uçtu Yarasalar, köpekler bile dehþetle kaçtý Ýnsanoðlu duymadý kaldýrýma düþtü Cani’nin kötü elleri karanfile deðdi bacaklarýnýn arasýndan çocukluðu aktý Bir tutam caný topraða karýþtý!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.