Büyüdüm ben

Büyüdüm ben,
Her gözyaþýmla yýkadým dünlerimi
Umutla sarýldým þuana ve yarýna
Ama en çokta yalnýzlýk koydu bana
Ve bütün o gidiþler,
Anlatsam anýmsarým bütün dertleri.
Ne çok isterdim,
Gül bahçelerinde seninle koþturmayý,
Evimizin duvarýný sarýya boyamayý.

Güçsüz degilim inan,
Sadece hayallerim,
Hayallerime giden yolda olmayýþýn
Ve gözlerinle yolumu süzmeyiþin yakýyor icimi,
Hem alýþtým ben,
Duvarlarýn sessizliðine,
Duvar saatinin sürekli atan ritmine
Uzaklara bakmaya

Büyüdüm ben,
Aklina geliyorsa ara sýra
Gerçek miydi, gerçekten miydi diye?
Nerdedir, nasýldýr acaba?
Gerçekti gerçekten,
Gurbet elde bir baþýma kalsam da

Büyüdüm ben,
Kabullendim içimde kalan ukteleri
Barýþtým kendimle, barýþtým gidenlerle
Kalanlarda var elbet
Ýyiki diyebileceðim insanlar
Ve aþký da unuttum biraz
Bakma þiirime konusun hala
Buruk bir hüzün iþte
Büyüdüm ben
Geçer birazdan nasýl olsa

Büyüdüm ben,
Ýçimdeki çocuðu dinliyorum hala
Ve bana diyorki hep
Nefes aldýkça yeniden sevebilirsin
Nefes aldýkça eskiden bulabilirsin
Ama anýn kýymetini bilmedikçe
Beni mutlu edemiyeceksin

Hüznün doldurdu gözümü belki
Dizelerim uzadý gitti
Ama þiir yazýyorum iþte
Anýn kýymetini bilerek
Ýçimdeki çocuðu mutlu ederek
Gelmeyeceðini kabullenerek
Büyüdüm ben diyerek.



Sosyal Medyada Paylaşın: