Büyülü bir kabus bu anne biliyorum, Bir sabah yeniden baktýðýmda yeniden O eski köþkün üstündeki asýlý üzüm dallarýna Belki özlemle anýmsayacaðým seni
Hangi koruk özüme ulaþmaya çalýþsam Olgunlaþýp güzelleþecek Hatta o kadar güzelleþeceklerki Alýp yiyemiyecegim kadar özel olacaklar Artýk yetisemiyeceðim kadar uzak olacaklar
Kimi pekmez olup þifa daðýtacak dertlere Kimi þarap olup lezzet daðýtacak yýllara Bense sadece seyredeceðim anne Çünkü bu öyle bir kabus dünya ki Her þey çok güzel ama hiçbir þey bana ait deðil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasuhsedef Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.