içimde ki umarsýz bu tutkuya.. eðilip bükülür kaburgalarým put kesilir de yine bilmezsin.. kabusum, harabe yaným yine kendime amade...
uykular hâl içinde feveran etse de, yalnýzlýk her gün sonsuzluða davet çýkarsa da.. alabildiðim bu ’nefes’in þükrüne minnetim var býçak gibi an gibi...
an gibi.. gece gibi...
......
’’kýrýlýr da diþlisi dünyanýn tek tek iner yýldýzlar topraða.. huþusu kalkar evrenin ve açmaz bir çiçek.. artýk avaredir yeryüzü.. gülmez hi(ç) analar.. dualar çivi gibi saplanýr çaresiz..’’
sen memleket kokum sen kefenimi bakýþlarýnda biçen hangi zamanýn kayýbýnda hüzünlere kurban düþtün.. uðrunda ölen þu baþlar mizan’da boðulurmu sevince? doðar mý bahiradan onlara bir güneþ!... zulm biter çiçek açar mý?..
þu dalga dalga olan bulutlara yaban düþtük.. ah’lara seyirci vah’lara bakan olduk.. intizarýn bana.. yenilgi(m) her sabaha..
___
’’Mazlum kalbini kendi ülkesinde sürgün edenler’’ ...
Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARACA. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.