Bir Saatini Verir Misin

BÝR SAATÝNÝ VERÝR MÝSÝN?

Ekmek aslanýn aðzýnda, hepimiz biliyoruz,
Hep çocuklar için çalýþýyor, gururla söylüyoruz,
Her türlü sýkýntýyý, evdekilerden gizliyoruz,
En güzel günler, onlarýn olsun istiyoruz.

Baba çok çalýþarak eve geç geliyormuþ,
Dað tepe demeden tüm ülkeyi geziyormuþ,
Her gittiði yerden güzel hediye getiriyormuþ,
Evini ve çocuðunu çok da seviyormuþ.

Bir gün yine erkenden, helal rýzýk için çýkmýþ yola,
Gezerek dolaþmýþ, yorulmuþ vermiþ mola,
Gurbetteki arkadaþla vermiþler kol kola,
Hasretle bakýnmýþlar saða sola.

Bir müddet sonra baba eve dönmüþ,
Sevgili yavrusunu uyurken görmüþ,
Üþümesin diye üstünü örtmüþ,
Uyanan çocuk yüzünü, babasýna dönmüþ.

Sevinerek atlamýþ, babasýnýn boynuna,
Hemen sokulmuþ usulca koynuna,
Öpücükler kondurmuþ, eline koluna,
Rahat bir uyku çekmiþ, babasýnýn omzunda.

Sabah olunca baba üzerini giymiþ,
Sessizce veda etmek istemiþ,
O sýrada çocuk hemen yanýna gelmiþ,
Baba sen bu gün ne kazanacaksýn, demiþ.

Babasý aceleyle bir rakam söylemiþ,
Çocuk hemen koþup, kumbarayý getirmiþ,
Hemen kýrýp babasýnýn önüne devirmiþ,
Bu sana yeter mi? “bugün bana bir saatini versene” demiþ.

Bu çocuklar bizim, ihmal etmeyelim,
Dünyalýk peþinde koþarken, yitip gitmeyelim.

Sadettin TURHAN
11.07.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: