KALEMİN FERYADI...

Ela kuþlar nöbette
Akasya aðaçlarý boylu boyunca serilmiþ
Gök kubbeye
Nakþeden her hüzün her duaya gebe iken
Rahmetin de sökün ettiði mateme
Dokunan eli yýldýzlarýn
Dolunayýn huzmesine tanýklýk eden.

Elemden firar eden nidalar
Günü de geceyi de kucaklar
Lafügüzaf ant içtiðim
Bir derdi bir de meramý biçtiðim.
Özünde konuþlu aþkýn itibarý
Ýlhamýn sözüne kandýðým kadar
Þiir olmaya meyleden bir hazan
Gün yüzlü aþk masallarý
Geceye hürmeten
Yalnýzlýðý hicveden
Tetiði çekik fermandan sýzan
Her kelam.

Tanýk, tadýmlýk ve tasasýz bir ömür
Tezat mevsimlerde de akýp giden sihir
Haznesinden taþan duygular katýksýz
Zikrettiði hasrete paye biçen bir emir
Elbet dualarýn zikri
Yüreðe tebessüm eden bir yürek neferi
Kayrasýnda ömrün sükûn dileyen
Kaydýnda dünün
Maziyi silemeyen.

Yalansýz hayallerin devamý saklý
Þiirde ve ötelenmiþ yüreðin de fermaný
Ne zamanki gelse dile.
Aksayan ayaklarýnda yüreðin
Kabaran özleminde
Ruhtan tüten elemin.

Bir þiar ki edindiðim
Bir þiir ki peþinden sürüklendiðim;
Þirk koþan kimse aþka, uzak durduðum
Hangi gölgeyse boyumu aþan
Sadece Rabbime sýðýndýðým
Hayatýn da özeti neþriyatý dizelerin
Bir varmýþ bir yokmuþçasýna
Yüreðimin kýrgýn çeperinin
Günden güne süzüldüðü bir ati.

Göðün sunduðu her tebessüm
Ekiminde ümidin
Yana yakýla gezindiðim bahçesi dünün
Elbet yandýðý elbet yankýladýðý
Sefaleti duygularýn
Öyle bir rüzgâr ki
Hayra yorduðum düþlerin bekasý belki de
Yazmaya doyamadýðým
Bir aþkýn fermaný
Ýçten içe yanan kalemin feryadý.



Sosyal Medyada Paylaşın: