Sormayın bana
Ah dostum, yýllardýr çektiðim çile
Baþýma dert oldu, gitmiyor benden
Baksana halim yok, gülmeye bile
Bir desem halimi, olursun gözden
Hiç sorma kalmadý baharým yazým
Gelene geçene, ondandýr nazým
Düþünür dururum, geçmiþte aklým
Derdin ne, halin ne sormayýn bana
Yedim’ de tokadý, hayattan birden
Ýçimde yangýn var, çileden dertten
Ömrümün baharý geçti’ de benden
Düþünür dururum, þu derli halimi.
Yediðim içtiðim, zehirden þimdi
Kimseler bilmiyor, çektiðim derdi
Çektiðim bu derdim ömrümü yedi
Hiç sorma halimi ne olur bana
Seherin önünde, çýktým da yola
Yaðmura tutuldum, çýktýðým yolda
Yolumun sonuna, varmadan daha
Baþýma gelmedik, iþler kalmadý
Kul Ahmet dedi’ k,i yaralý içim
Sormasýn yaramý, kimseler bana
Ateþten farksýzdýr, yaralý yerim
Ulaþmam belki der gelecek yaza.
Ahmet Yüksel Þanlý er
26 Haziran 20
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.