Duygularým nehir, ben ise sandal, Alýp sürükledi beni maziye. Kýrýlýp gidince tutunduðum dal, Alýp sürükledi beni maziye.
Çekilen acýlar canýma yetti, Ne yollar tükendi, ne hasret bitti, Attýðým adýmlar geriye gitti, Alýp sürükledi beni maziye.
Gülmeyi denedim, kasýldý yüzüm, Kendi yüreðime geçmedi sözüm, Dönüp de geriye bakýnca gözüm, Alýp sürükledi beni maziye.
Dilime dolandý eski bir þarký, Terki diyar ettim evi ve barký, Tersine dönünce zamanýn çarký, Alýp sürükledi beni maziye.
Hayalle gerçeðin orta yerinde, Hüsrana uðradým her seferinde, Fýrtýna çýkýnca günün birinde, Alýp sürükledi beni maziye.
Saygý göstermeli gönle girene, Ufuklar yakýndýr gözü görene, Son anda yetiþtim kara tirene, Alýp sürükledi beni maziye.
Sabri Koca
Þair arkadaþýma teþekkürlerimle.....
Tiren aþtý yüce engin daðlarý Yitirdim sevdaya gençlik caðlarý Düþündükçe geçip, giden zamaný Alýp sürükledi beni maziye........... Kul Ersoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.