BOZGUN

Bozguna uðratýlmýþ þehrimde yaþýyordum.
Yýkýlmýþ, harabeydim ; yenik çýktým savaþtan.
Dedim ki iyileþecek açýk kalan yaralar
Düzelmeye baþladým, düzelmeye yavaþtan.

Sönmüþ ýþýklarýma kandiller tutuþturdum
Esir olmuþ, daðýlmýþ ordumun tüm neferi.
En aðrýyan yanýmý uykuyla yatýþtýrdým
Zaman aldý kazanmak gözlerimdeki feri.

Hüzünle suladýðým bahçemde çiçeklendim.
Kurumuþ topraðýma su vermedi kimseler.
Çorak kaldým kýþýnda, yazýnda böceklendim
Kökümden sökerlerdi açtýðýmý bilseler.

Küstüm sevgiye, aþka ; kapýlarý kapattým.
Bir daha yanmak olmaz sevdanýn ateþinde.
Bütün þiirlerimin boþluklarý müsvette
Dedim ki hissettiðim aþkýn çok ötesinde.

Sonra karþýma çýktý,zincirlerimi kýrdý.
Yaralarýný gördüm, kanýyordu acýlý.
Konuþtuk saatlerce,onca kuru lakýrdý
Gözleri kan çanaðý, bakýyordu sancýlý.

Bozguna uðratýlmýþ, kapýlarýmý çaldý.
Yýkýlmýþ bir harabe, yenilmiþ savaþýnda.
Ýçimde durgun deniz bir fýrtýna kopardý.
Yelken olurdum belki, ona yeni yaþýnda.

Aðzýndan dökülenler, baþka bir aþktan kalma.
Kaç yaraya dayanýr, kaç gözyaþý dökerim?
Nerden baksam þehrinde yýkýntý bir muamma
Kaç enkaz kaldýrýrým, daha kaç kez çökerim?

Ayný kesik kanar mý, yine ayný yerinden?
Vakitlice kalkarým, çeker giderim ben de.
Nasýl sarýlýr, sever, nasýl özler derinden?
Nasýl durur ki insan sevilmediði yerde?

Nuray Kaçan-
2020- 24 Haziran
ÝZMÝR









Sosyal Medyada Paylaşın: