Çekil Önümden
ÇEKÝL ÖNÜMDEN!
Bebeðim ben, henüz dünyaya geldim,
Annem karþýladý beni,
Seni anlattý. Seni dinletti,
Biraz büyütüp Seni öðretti.
Çocuðum ben, henüz bir fidan,
Ne yana yön verirsen gidiyorum,
Yetiþtikçe güzel koku verip,
Gelecek vaat ediyorum.
Gencim ben, kaný deli,
Bentler, dertler výz gelir bana,
Bilirim, öðrenirim, öðrenir öðretirim,
Bildiðim doðruyu adam gibi yaþarým.
Olgun oldum, artýk meyve zamaný,
Öðrendiklerimi anlatmak zamaný,
Yanlýþlarý doðrultmak zamaný,
Zaman benim zamaným.
Yaþlanýyorum, yýllarýn yükü,
Tecrübesi, bilgisi, herkesin ilgisi üzerimde,
Son demler, kýymetli günler,
Elden ayaktan düþme günleri üzerimde.
Ýhtiyarladým, artýk yaklaþtým kabrime,
Dünyadaki son menzile,
Daha çok kapanýyorum secdelere,
Dualarda buluyorum kurtuluþu.
Rabb’im beni hatalarýmla, eksiklerimle,
Yaptýklarýmla yapmadýklarýmla,
Günahlarýmla sevaplarýmla,
Affýna sýðýnýyorum kabul et.
Kabul et, kabul et yâ Rab! Sadettin TURHAN
27.06.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadettin TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.