Tahammül mülkü

Çýkýp gökyüzünde sökün eyleyen
Þam’da kul Yusuf’u görmeye geldim
Eðildim turaba yüzümü sürdüm
Hakkýn divanýna durmaya geldim (Pir Sultan Abdal)



’’bir önceki an’da demiþtim
varsa bir kalem ehl-i yazsýn bunlarý’’


...




ezgisiz bir aðýt çarpar
yüzümün varoþ çizgilerine..
kimyasý bozulur adýmlarýmýn
alnýmda kahbe bir kurþun izi
suskun kalýr tüm türküler
zifirinde zehir getirir her gece
gözlerim yangýn..
gözlerim talan..
içimde bin keder
içimde bin hayal
içimde kýyametce dul bakýþ
can havliyle keser benliðimi
ayaklarým çoðalýr uðultulu yalanlarla
tükenir anne avuntusu
sarar ateþi..

...

ali ekber çizgisinde feda
oldu benim babam
kardeþi mücteba
mýzrak baþýnda !
vefa sarayýnda !

babam dedimde ...
sadýktý abbas’ýn kolu kadar
helaldi yoluna
su kadar azizdi..
öldüðünde görmüþtüm yüzünü
kan kurumuþtu babamýn urbasýnda
sakallarýnda beyazlar
bin yýldýzýn ýþýltýsý kadar
nur katmýþtý yüzüne..

bu yüzdendir her sabaha gürültülü baþlamam
bu yüzdendir sabýr derken eyyubce aðlamam

ondan sonra kaybettim tahammül mülkünü....

bir hançerden miras yaram
sýzlatýr sýrtýmý inceden inceye
cehennem ateþleri tutuþur içimde
zift rengi gözlerim..
annem öder benim diyetimi
bin çýban boy verir yüreðimde



kasvet doðurur güneþ ellerime
can içre can pazarýdýr aldýðým nefes
el anlatýr yitik hikayelerimi
kan aðlar annem gözlerimden
ne olur adýmý söyleyin bana




hüzün coðrafyasý yüreðim
acýyla muþtulanýr her halim
silüetsiz varlýklar geçer gözlerimden
akbabalar döner baþucumda
ellerimle baðlarým kefen baðýmý


kursaðýnda yýlan zehri
içinde þeytan piçi taþýyan
deccalin yoldaþý koyarlar adýmý
kimse görmez üstümdeki
masumiyet gömleðini
canhýraþ çýðlýklarla uyanýrým
nereye giydirsem merhamet yeleðini
uyku gelir aklýma
..
..

babam gelir
ölüm gelir...


’’sadýklar meydanlarda -vefa- için sus-adý
ta ki kýyamete kadar perde çekildi gözlerine..’’

Sosyal Medyada Paylaşın: