Günýþýðýnýn önünde dimdik durup, Ýnadýndan bir türlü vazgeçmiyor Vuslat. Umutlarý katlamýþ cebine Bozdurup bozdurup harcýyor. Uzaklardan geçip giden, Yaþam denilen siyah yeleli at. Kýrýlmýþ dualardan nasipleniyor. Ayrýlýk. Özlemle beklediðimiz yaz mevsimiydi; Güneþli günlerin hesabý Karmakarýþýk. Matlaþtý renkleri, Yeryüzüne dokunan Gökkuþaðýnda bir piþmanlýk. Sarhoþluk melodilerini Kulaklarýma sýkýþtýrmaya çalýþýyor akþam. Sokak baþýna dikilmiþ Hep bana Olur olmaz küfürlerini savuruyor gam. Ötekileþen duygularýmýn ayak sesleri, Ýlle de yabancý. Hiç bir yerim aðrýmýyor da, Nereden çýktý bu sancý. Yalnýzlýk Yaný baþýmda yatalak hasta.
Ölüp Kurtulamadým gitti. Bir baykuþun gülümsemeleridir. Alýp götürüyorlar, Anýlarýmýn cenazesini.... (10 Temmuz 2011-9.Þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.