GÖNÜLDEN GÖNÜLE
O kutlu vuslata, eriþmek için
Gönülden gönüle, köprü kuralým
Nazargâhýn, puthâneye çevirme
Gönülde ki, tüm putlarý kýralým.
Ýþimiz/gücümüz, olmasýn dýrdýr
Bâzý þeyler var ki, sýrdan da sýrdýr
Tesâdüfe yer yok, tevâfuk vardýr
Ner’den, niçin geldik; kafa yoralým?
Bütün güzellikler, Ýslâm dîninde
Her insan durmalý, kendi ahdinde
Kâl-û belâ denen, elest vaktinde
Verdiðimiz, sözümüzde duralým.
Allah’ýn Resûl’u, bizlere yâr mý?
Ýlgi/bilgi/ sevgi…, söyleyin ar mý?
Öbür âlem için, hazýrlýk var mý?
Kendi kendimize, bir kez soralým.
Olan dertlerini, sen getir dile
Ne dilersen dile, sen Hak’tan dile
Sevgi/saygý/güven…; hoþgörü ile
ÂÞIKLARIN, YARASINI SARALIM…!
16/06/’20
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.