Sýr Mahremiyetti
Sýr, mahremiyetti, gizli tutmuþtu kendini.
“Elif… Lâm… Mim…”
Kalp, mahremiyet ile sýrrýn,
gizlilik ile bilinmezliðin,
tutku ile aþkýn çözülmez meydaný oldu.
Her þey bu serüvenle baþladý...
Ki serüvene meyilli yaratýlmýþtý.
Sukun sardý gecelere,
Sukun sardý gündüzlere,
Sukun sardý hecelere,
Sukunla vasýl olacaktý gayb olan aleme.
Sardý benliðinde "AÞK" olaný hiçliðine,
An’da sadece...
Ne mazi,ne muzari hüküm geçmemeliydi gönlüne
Sýr olmalýydý !...Sýr
Akmalýydý inci taneleri O’nun hükmüne
El titrek,gönül mahzun af dedi dil
Çaresizlerin çaresine eðildi zelil.
Güç yok,kudret yok sensin Halikim
Ben ki senin Aþk’ýna talibim
Ya Rab kýlma beni dallin
Emaneti iman ile teslim eyleyeyim AMÝNN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.