Uğultu

Söz söyleyecek ’an’deðil
toprak sýyrýlýyor
ýþýklar sývýþýyor
gözlerimden..

Apansýz saat geçmiþliði
minarelerde yeis kamburluk!
ödümde
gece..
sevdamý kanýrtarak alan iki melek
kýyamda periþan gidiþler..

Yol yordam bilmeyen sabýr
saçlarýma tel tel ayrýlýðý sürendi
yoksun ya
dilimin hamd’ý noksan
kör býçaðýn ucunda eþgalim münzevi..

Kýrk yerinden yarýlan hamzadýr yüreðim
ki annemin en yakýþtýðý huzur
ondandýr sessizliðim
ondandýr dermansýz mahv’ým
þimdi hiç hâr kalmadý..

Fýrtýnalýymýþ mihrabdan akan gam
düþlerim daraðacýndan düþüyor
üþüyor yoksan kundak emanetler
kuþlar uçuyor göðüs kafesimden..
bilirim yalan..
hepsi yalan..
irin kokulu
ecel kokulu cellatlar

Uðultu..

Açlýktan kursaðýný deþen bir çocuk
sistir bilirim her mevsim sonu
bilirim yalan..
aðacýn filize durmasý
////
yalan..
denizin sarhoþ eden dalgasý
yaðmurun yeþile gebeliði...

ReyyAn Merva Abdülaziz

23 mart 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: