Dilde Söyleyecek Söz Bırakmadın
Düþlerimi çalýp gittin ya benden
Gülen gülümseyen göz býrakmadýn
Vurgun yedi kalbim ihanetinden
Dilde söyleyecek söz býrakmadýn
Gönlüm ateþlerde yüreðim harda
Döndürdün hanemi virane yurda
Zannetme sevdanýn deðeri var da
Yürek mangalýnda köz býrakmadýn
Sen aþký sevdayý tanýmazsýn ki
Dilin kanar ismim anamazsýn ki
Dönmek istesen de dönemezsin ki
Yüzüme bakacak yüz býrakmadýn
Ruhuma hicranla keder doldurdun
Rengi ruhsarýmý nasýl soldurdun
Tüm hayallerimi yakýp öldürdün
Yaþamaya dair haz býrakmadýn
Kendini kandýrýp hayaller kurma
Piþman olup sakýn halimi sorma
Boþuna dil döküp kendini yorma
Daðýldýk kaybolduk biz býrakmadýn...
Gülseren MORKAN
DOST KALEM
Ummadýðým anda, beni terk ettin
Aþkým öksüz kaldý, býrakýp gittin
Beni bitirdin ya, kendinde bittin
Yeniden sevmeye, öz býrakmadýn...................Aþýk Lüzumsuz
Deðerli dost kalem Aþýk Lüzumsuz üstadýma sonsuz teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.