Dertlerimle Söyleştim Hüznüme Kelam Değdi
Bozdum suskunluðumu sözlerim dilden taþtý
Dertlerimle söyleþtim hüznüme kelam deðdi
Baþýmýn üzerine kara bulutlar düþtü
Açýldý gam kapýsý ruhuma elem deðdi
Aklýmda sorularla çaresiz biçimdeyim
Bitmeye ramak kaldý artýk son gücümdeyim
Vuruldum can evimden kan revan içindeyim
Yaralandý yüreðim gönlüme zulüm deðdi
Düþlerimin yanýna umutlardý kattýðým
Mutluluða çaðrýmdý kalben dua ettiðim
Ne yazýk yanýlmýþým inanarak gittiðim
Sevdalar diyarýnda kalbime zalim deðdi
Sayesinde kederle gam yükünü almýþým
Dertlerin deryasýna acýlarla dalmýþým
Oysa bahar beklerken zemheride kalmýþým
Bilmeden buzdan soðuk ellere elim deðdi
Gözlerim uykusuna sanki yatýyormu ki?
Acaba son güneþim bende batýyormu ki?
Artýk hissetmiyorum kalbim atýyormu ki?
Aldýðým þu nefese yaþarken ölüm deðdi...
Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.