KARA ZURNA (54)
Bir sürü
iyi haberim var sana Ata’m,
ama neresinden baþlasam
bilemiyorum bir türlü.
Haberler o kadar çoklar ki,
-Ýki çokun çoðuluðu buraya iyi oturdu, aferin-
kararsýz olduðumdan tabi;
Hangi iyiyi önne alacaðýmý bilemedim.
Acaba az iyiyi sona býrakýp
mutlu etsem mi kendimi,
yoksa en iyisi ile baþlayýp
olayým mý teselli?
Yada yalnýzca sonuca bakarak,
-tabiki tüm ilkelerini unutarak-
dünü-bugünle mi karþýlaþtýrsam?
Ulaþýlan iyinin dahada iyisini beklemeye
razýmý olsam
yine
Ata’m?
Bak koyamadým iyimserliðimi sýraya,
en iyisimi baþlýyayým anlatmaya;
Ýlkin Köy Enstütüleri’ni açtýk,
kýzdýrdýk toprak aðalarýný, kapattýk.
Dahada müminleþtirerek köylüyü
cahil býraktýk-yaptýk sürü,
tarikat-þeyh-ulema-imam
atadýk baþlarýna çoban.
Birde;
Amarika-Pensilvanya’dan
Balyoz ve Ergenekon kumpaslarý ile,
Fettullah Gülen adlý hain bir imam,
askeri okullarý geçirip ele,
orduyu devre dýþý yapmýþ,
devleti emrine katmýþ
amma
uzun adam gelerek;
“Paralel-paralel!” diyerek,
kurmuþ yalalelli’sini sonra;
Rüþvetcikler, hilecikler,
yüzükcükler, gemicikler
ve itibardan tasarrufsuz vakýflarla,
durmadan para basan bin-atlý akýllarla
ulaþmýþýz biz Korana’ya.
Ne kaldý kasada para,
ne bankada döviz,
ne yerli tohum nede araba üretmiyoruz artýk biz,
senin kurduðun fabrikalarý sattýk,
bir yerlere saray yaptýk,
araplara kat karþýlýðý vatandaþlýk verdik
sýðýnmacýlarla yoksulluk-enflasyon-iþsizlik...
Derken bu hallere geldik.
Tek ümit senin Ýþ Bankasý hisselerinde;
“ Bunun neresi iyi?” deme,
mirasçýn deðilmiyiz biz;
“ Çalýþmayýz-övünmeyiz
ama nede olsa
vardýr sana
güvenimiz!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.