Huzur yüzü görse az buçuk ülke,
Çakallar, sýrtlanlar üþüþür mülke,
Deðiþmez, kaide deðiþmez, ilke,
Kurdu, çoban görür koyunlarýmýz.
Gerçekten baðlarý koparýr düþler,
Kýlýç artýðýnda, hareket baþlar,
Kuyruk acýlýda baygýn gülüþler,
Musmutlu baþ çeker hainlerimiz.
Yaðmadan hakkýný peþin alanlar,
Üretmeye baþlar her tür yalanlar,
Çýkar meydanlara huzur çalanlar,
Halký düþman eder oyunlarýmýz.
Peþpeþe çok tuzak kurar lainler,
Sabahlara kadar vaklar hainler,
Karanlýk, mâbedler yarasa, inler,
Düþmanca çalýþýr beyinlerimiz.
Fark yok; nur-kir, adil-zalim arasý,
Uyanmak, dirilmek bir yüz karasý,
Sýrtýmýzda var kýrk hançer yarasý,
Ondan doðrulmadý boyunlarýmýz.
Yalancý pehlivan bir peþrev yapar,
Ve bir bardak suda fýrtýna kopar,
Okyanusta yüzen gemimiz batar,
Yem olur, Serçeye; þahinlerimiz.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.