SÜVEYDA

Biz de kabahatlisiyiz;
Neþvünema kederlerimizin Süveyda..
Deðil mi ki,
Küf kokulu ýzdýrabýmýzý;
Süslü harfler ile çýkardýk dert pazarýna..
Hicrana, hasrete özendirdik;
Sevdakeþ yürekleri..
Vuslata ram olduk;
Firakýn arkasýndan atýp tuttuk...
Kavuþmak dedik oysa;
Kavuþmak ne çok uzakta...
Yollara yükledik sonra kasveti,
Yetmedi yolcusudur dedik; varsa bir yolun eðrisi..
Aðrýyan y’anlarýmýza,
Þifa dilendik; ardýný bilmediðimiz kapýlarda..
Keþke"lerin zehirli lokmasýna ekmek bandýk
Yetmedi;
Ahh’larý vahh’larý katýk ettik yanýna..
Oysa;
Ne çok kýymeti vardý bir lokma "kuru hüznün";
Halil ibrahim sofrasýnda...
Dert dediðin nedir ki Süveyda ..!?
Bir hasbihal bir tövbe ile; durulur azgýn sular haddizatýnda.
Asýl mesele;
Derdine derman olmaktýr; þu keþmekeþ dünyada.
•••
Sosyal Medyada Paylaşın: