MADEM AŞK CEMRESİDİR GÖNLÜN

Sevgili...
Yine bahar gelip vurdu kapýmýzý.
Ben ki yaktým bütün anýlarýmý,
Bölüþtürdüm bütün þiirlerimi kayýp çocuklara.

Takýlýp kaldým yýllar öncesinin Eylüle çalan bir yazýnda.
Hiçbir cemre dokunmadý bana, ýsýtmadý yaz güneþleri.
durup kendime yaktým yýllar boyu,
Onun için biraz is kokar libasým,
Onun için daðýnýk biraz saçlarým.
Ben ki bir dolu damýtýlmýþ hüzündüm.
Korkardým bahara dokunmaktan olaki solardý yüzü,
Korkardým Eylülleri azgýnlaþtýran baharý tutuþturan adam olmaktan.

Sevgili...
Her gece bir freya düþü görüyorum sen gibi,
Düþüyorum içimin kuyularýna durmadan.
Yarým yamalak bir senaryo oysa herþey,
Uyanýyorum ki çoktan silinmiþ bütün repliklerim.
Budur ürkmüþlüðüm, budur gizlenmiþliðim,
Sabrým beni ancak buraya kadar getirdi.

Yoruldum artýk sevgili,karanfillere kan vermekten.
Anlayamadým bir türlü neden Eylül hep on biri doðurur?
Ve neden aþkýn çocuklarý yoktur?

Oysa sevgili...
Bir Eylül günü, saklandýðým hayattan çýkýp gelmek isterdim þimdi sana
Birikmiþ bütün baharlarýmý adayarak,
Koþarak doru taylar gibi yalýnayak,
Çatlasýn isterdim damarlarým çatlasýn
Ve damarýmda akan hüzün bu aþka karýþmasýn.
Yazýk ki yine de Eylül dolu ellerim, yine de derin bir sýzý içimde,
Hüzünlü bir gülümseyiþ bazen dudaklarýmda.
Nasýlsa biraz keder bulaþýr her aþka,
Her aþka biraz gözyaþý, biraz kalp aðrýsý.

Sevgili...
Bu senaryo, bu kuyu, bu Eylül býrakmaz beni.
Geleceksen sen gelmelisin, hüzün kadar cesur aþklar takýnarak.

Madem aþk cemresidir gönlün,
Gönlüme biraz bahar, biraz sen katarak....
Sosyal Medyada Paylaşın: