SUS VE GİT..!

Atýyorum kendimi hayatýn soðuk karelerine
Ve uzamalý diyorum bu hasret
Kýrgýnlýðým üzerimde durdukça.
Biliyorum göðebakan ayaklanmaya hazýr yokluðun..
Saklanmaya çalýþmadým hiçbir zaman
Sadece yaþadým kendi doðrularýmla ilerlemek amacýnda
Baþardým..
Doðrularým, çoklukla doðruldu ama kendimi kaybetmedim
Yanlýþlarým, kabullenebilir ve düzeltilebilirdi,
Düzelttim..
Ancak kimisine gücüm yetmedi..
Piþmanlýðýný duymadan alýþmayý öðrendim
Yeterli gelmeseydim kendime fazlasýný isterdim..
Ellerimde yorgun bir ihtilal
Ve kaybetme korkusunun bir sis gibi çökmüþlüðü
Yüreðimin tam orta yerine..
Gitmelere ait tüm hikayeleri toplayýp savururken içimden,
Seni buldum..
Biþey vardý aramýzda
Ki her sözün içimde bir yeri kanatýr,
Kan kaybederdik.. göz göre göre.. yürek parçalaya parçalaya..
Bir yerinden baðlýyken varlýðýna,
Bir yerinden inadýna kopuksam
Yitmiþlik biraz daha sinmiþ olmalý acýyan sevdamýza,
Acýyan yanlarýma, kanayan yanlarýma..
Hadi adýmlasana!..
Gitmelere adanmýþ sözler geçiyor sokak aralarýmýzdan..
Kesik kesik uðultular geliyor,
Duvarlarýna yüreðimizi savurduðumuz evler yýkýlýrken..
Korkma!..Tükettiklerimizin hatrýna..
Bin parçaya bölünen bir yürektir geriye kalan her adýmda..
Korkma.. Aðlama..
Bir iz býrakýþýn öyküsünü kolay yansýtmaz satýrlar..
Gidiþin gelir aklýma, susmak olur yüreðim..
Yüreðimin en yangýn yeri,
Bir gece yarýsý tedirginliðiyle zaman hayatý vurur..
En hoyrat dökülürdü suretime cevapsýzlýðým..
Dile getiremediðim serzeniþlerin hýrsýdýr,
Sustuðum yanýtsýz sorularýn..
Yine de sen aðlama yüreðim..Sen aðlama..
Duyma sessizliðimi..

Duyma sessizliðimi
Ne kadar sessiz aðlýyorsam öyle sev beni
Ýçimdekini, yorgun kalbimi..sev beni..
Ne kadarda suskun zaman, aþka ne kadar suskun dilim
Gözlerim konuþur anlasana
Bu hikaye senin ve benim
Yalnýzlýðýmý anlasana
Kalbimdeki sana olan hisleri
Sen bensiz bir yarým, ben sensiz bir ölü
Gidersen peþinden gelir bu can
Sensizliðimi anlasana
Kalbimdeki hisleri yar
Sen bensiz bir yarým, ben sensiz cana susar..


Anlasana yar, duysana
Duyamadýklarýný, anlayamadýklarýný sussana
Sus ve git!
Hayatýmýn basit kurallarýndan biriydin sadece
Kuralsýz yaþarken hayatýma kural koymayý öðreten
Hangi ayrýlýk bi parçasýný bizde býraktý da,
Bizden kalan ne varsa aldý da gitti
Yolun baþýnda bulduklarýmýzý da yitirdik yar
Ne yitirdiðimizi bulmaya çalýþýrken
Oysa kaybettiðimiz kendimizden baþka biþey deðildi
Kaybettin beni sevgili
Bul beni kendinde, kendini bulduðun bende
Bul sevgili..
Ne ben sýðdým sana, ne sen kýþý çevirebildin yaza bende
Bütün mevsimler ihanet varlýðýna
Ýhanetler tükendi, tükenen bizdik
Biz tedirgin düþlerimizle,
Gecede birkaç kendini tekrar eden cümleden ibaret
Cümleler, kanayan avuçlarýmýzdan düþe kalka týrmanmaya çalýþan
Kendi içinde anlaþýlmaz hisler..
Gece biz, mevsimler biz, tedirgin biz, ihanet bütün benliðiyle sen
Düþ düþlerimden sevgili
Kendinden düþ, bildiðin bütün düþlerden düþ, düþ sevgili..
Ýhanet..
Kendini anlamsýz kýlan bu kalabalýðýn arasýnda,
Kendine anlam verebilen tek insandýn
Varlýðýyla bana anlam kazandýran insan
Sus ve git sevgili
Sevdanýn hasý suskun olanýdýr
Sus ve git..

Sus ve git
Sustuklarýmý anlasana
Neden susar bu dil
Neden aðlar bu göz anlasana
Sus ve git
Kalbini peþinden götür bende kalmasýn yar
Bir kalp neden kanar
Neden insan cayar kendinden anlasana
Sana olan hislerimi anlasana yar
Kalbimdeki sesleri duysana
Sen bensiz yarým ben sensiz bir ölü
Ahh.. Anlasana yar..

Anlasana yar
Yazdýðým her aþkýn satýr aralarýnda
Bildiðim bütün kelimelerden bir þiir biriktiriyorum senin için
Anlasana yar
Bildiðim bütün þiirler satýr aralarýna sýðýyor gözlerinin
Ne yazabilecek aþk kalýyor
Ne senin için bir þiir biriktirecek satýr aralarý
Susuyorum öylece
Yaz diyorum kendime, sus ve yaz
Nefesimde, ellerimde ellerini yazýyorum
Ellerim yanýyor
Sus diyorum kendime, bunca konuþan varken sen sus
Ey yar, sevdanýn hasý suskun olanýdýr
Sus sevgili!...
Uzak kaldýðým gülüþlerine nehirler seviyorum en mavisinden
Hüzünlü bir bulut gelip konuyor saçlarýna
Yalnýzlýktan gözlerim eriyor gözlerinde
Gözlerimi gözlerine adýyorum
Gözlerin bir nehir, gözlerin hüzün mavisi yar
Ne yol biter, ne yolcu ölür
Yol deðil mi bizi yolcu yapan?
Biz deðil miyiz yolu yol yapan?..
Sen deðil miydin düþlerime girip, her geldiðinde yeni bir düþ yaratan?
Ben deðil miydim seni düþlerime alýp bir düþten öteye götürmeyen?
Mavi bir düþten ötesi mi olur, mavi bir düþ
Her suskunluðun gidiþe sebepti yar
Her gidiþin yeni bir baþlangýca
Ne yeni baþlangýç kaldý hayatýmýzda
Ne yeni baþlangýca adým atacak güç
Bulmuþken seni düþtüm düþlerimden
Ýhanet ettin yar,
anlamsýz kýldýn kendini
Ben kendim kaldým senin anlamsýzlýðýna raðmen
Sus ve git, git sevgili...
Baðýþla beni
Gidiþin deðil kalýþýn acýtýyor içimi
Sus ve git yar!

Sosyal Medyada Paylaşın: