HİÇBİR VAKİT...
Hiçbir vakit deðilim bu gün:
Yorgunluðun küllerinden doðan ruhum
Azýða aldýðým her renkte saklýyým
G/izini sürdüðüm dudaklarýmda yanýlgýlarýn
Derdest olmuþ hecelerde s/aklýyým
Daha da nicesi saklý deryamda
Gönlün ýrak olduðu mutluluk sevdasýnda
Yanmayý ve yakmayý unutan güneþ misaliyim.
Misafiriyim de ufkun henüz kavuþmayý dilemediðim
Bir müphem son
Acýma katýksýz hizmet eden dik yokuþ
Maðaramda saklýdýr niyazlarým
Örümcek aðlarýnýn arkasýna gizlendim
Rabbimin aralýksýz konakladýðý yüreðimde
Kolu kanadý kýrýk düþlerimi de tehir ettim sonsuza kadar.
Ýçtiðim suda saklý olsaydý keþke þifam
Annemle dolu her satýrým her yaným
Aþka hükmeden bir tevazuda saklýyým madem
Matemimle örtüþen yalnýzlýðýma da dokunmasýn
Hani hiç kimse:
Ne de sancýlý yeminlerim
Sanrý yüklü gemimde su alan kaptan köþküm
Elbet son terk edecek de benim gemiyi
Su aldýðýna kani olmasa da ahvalim.
Sudan sebeplerle yaþamadým ben bunca zulmü
Konuþlandýðým her hecede kaykýlan ruhuma
Atýfta bulundum ben bunca sene
Kavuþamadýðým ölümlü suretlerde
Sureler üstü de deðil hani sýfatlarým
Bir yitim ki neþreden sabah yelinde
S/ona doðru minvalim
Kayacak son yýldýzýn nezdinde
Solan çehremde saklý gülüþlerim
Reddettiðim çiçek ismimle
Atacaðým da son çentik yazmadýðým o son þiire
Haykýrsýn yeter ki içinde bittiðim yalnýzlýðý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.