Bir İhtiyar Hatırası

Batan güneþ altýnda mor halkalar belirmiþ
Birikmiþ kasketinde dünyanýn bütün kiri
Þakaklarýnda umut bekledikçe delirmiþ
Aralamýþ kapýyý gelir zannýyla biri

Ah çekip duvardaki fotoðrafa bakýyor
Siyah beyaz bir gelin, siyah beyaz bir damat
Yýllanmýþ tabakadan bir cigara yakýyor
Diyor, nasýl da geçti bir çýrpýda þu hayat

Yudumluyor usulca sabahtan kalan çayý
Titreyen parmaklarý dolaþýyor yüzünde
Belki tek ses duymadý, böyle geçti kaç ayý
Kimi zaman matemde kimi zaman hüzünde

Evlat torun kalmamýþ hepsi baþka diyarda
Arada bir kokluyor hasretin tütsüsünden
Sanki tüm dünya þadan, insanlýk bahtiyar da
Bir tek o düþmüþ gibi vuslatýn kürsüsünden

Bastonuna tutunup birkaç volta atýnca
Çekiyor þiltesine dizlerindeki maraz
Sayýklýyor maziyi yataðýna yatýnca
Ýçindeki acýlar dinginleþiyor biraz

Kimler attaya gitmiþ, kimler kalmýþ geride
Bir çocuk olsa belki bilmez yaþam habistir
Nevbaharý düþlemek nasýldýr zemheride,
Anlatamazsýn artýk, huzur nasýl bir histir

Ölümünü bekliyor bekler gibi sabahý
Ki güneþ artýk ona son nefeste vuracak
Bütün hýrsý tükenmiþ, kalmamýþ hiç tamahý
Görmez kendinde feri hayal dahi kuracak

Diyorum ki nefsime doðum ölüm tek beste
Zaman denen þu yalan aynasýný açacak
Kalbin tutsak olursa ömür denen kodeste
Öz derdinden öteye yer mi kalýr kaçacak

Sosyal Medyada Paylaşın: