Olmayan Kaf daðýnda, yer ayýrmýþ kendine Ayaðý takýlýyor, sözlerinin bendine Özünden çýkýp, olmuþ köle, ego fendine... Kalbur ezelden delik, taþýmayla dolamaz Onlar þairse eðer, bizden þair olamaz...
Ýstiyor ki sadece, iyi, ona denilsin Methiyeler düzülüp, bir tek o beðenilsin Sataþtýðý kim varsa, haklýysa da yenilsin... Þiirin yapraklarý, sonbaharsýz solamaz Onlar þairse eðer, bizden þair olamaz...
Yazýlan çizilende, gocunur, yarasý var Üstüne almaya da, gidersiz parasý var Aklamaya çalýþmaz, fazlaca karasý var... Doðru her zaman odur, yanlýþtan ders alamaz Onlar þairse eðer, bizden þair olamaz...
Kalemi güzel yazar, icraatta iþ yoktur Atýp tutmak içinse, alkýþlayanlar çoktur “Ben” diyerek baþlayan, söze karnýmýz toktur... Bu türde ki insanlar, yüreklerde kalamaz Onlar þairse eðer, bizden þair olamaz...