HADDİNİ BİLMEK/BİLEMEMEK

HADDÝNÝ BÝLENLER/BÝLMEYENLER

Sýnýrýnýn ne olduðunu bilse de
Haddini bilemedi akýl
Bir kirli duygu dedi ki;
“Senin olmalý bütün akýllarýn yaþadýðý mekânlar”
Haddini bilmedi diðer akýllar
“Haddini aþmalý benim aklým” dedi bencil

Eþek arýsý kovaný gibi kafatasý biçimsiz
Kývrýmlarýný yitirmiþ kefen bezi beyin
Tek düþüncesi tek hükmü tek eylemi tek neticesi
Haddini bilmemek
Biliyormuþ gibi davranmak

Hangi dað
Hangi bulut haddini aþmýþ
Hangi ýrmak öfkesinden içmiþ suyunu
Hangi karýnca yürümüþ bilmediði baþka yolda
Güneþin haddine mi batýdan doðmak
Haddine mi Dünyanýn yörüngesinden sapmak
Haddine mi ayýn uydu olmamak

En vahþisi þu âlemin
Bilir haddini
Ýnsan denilen mahlûk
haddini çizer baþka bir insanýn yüzüne
Haykýrýr insan ölüsü kulelerin üstünden
“herkes haddini bilecek”

Haddi yok Dünyanýn
Sýnýrlarý hiç yok
Tarafsýz doða tanrýsýnýn kalemi defteri yok
Daðýtýrken doða nimetlerini
Veresiye defteri
Borç listesi hiç yok
Haddini bilenlerin dükkânýnda
Satýcý yok simsar yok!

Ne zaman haddini bildi bir firavun
Ne zaman iki kiþinin arasýna kazýldý bir çukur
Ne zaman taþlar duvar oldu yollarý bitiren
Ne zaman insanlarýn rengi fark edildi
Ne zaman birisi sen uzun ben kýsa dedi
Ne zaman birisi ben bir din buldum dedi.
Ne zaman aç býrakýldý aðaç
Ballarýný çalanlarý neden bilmiyor arýlar
Ne zaman ekmekten önce sözler yutuldu
Ne zaman su insanýn yüzünden piþman oldu
Kafeste ne zaman öldü bülbül
Arenada ne zaman insan yüreði didiklendi
Ne zaman içti insan kendi kanýný
Haddini bilen ilk kimdi
Ne zaman sýrtlanlar öldürmeyi baþkasýna býraktý
Ne zaman yýlanlar çocuklara sarýldý
Piyon ne zaman icat edildi
Ne zaman…
Ne zaman haddini çizdi insan
Ne zaman haddini yýktý insan
Ýnsan sürüsünün bir çobaný bir insan, gücüyle
güle güle nasýl çizdi kendi haddini.
Dikenli tellerin haddinde milyon insan
Ýnsancýklarýn haddi bir lokmanýn kapladýðý
Aðýz boþluðu
Hadsizlerin haddi iç kanama

Hadsizlik yasalarýný icat etti
Aklýnýn haddini bilmeyenler
Din’ini kaçýrdý ördükleri aðýn kafadan bacaklýlar.
Haddi dinin
aciz birinin boþ beynindeki
Görmedikleri tanrýya
Ýnandýklarý hayal ettikleri kadardý

Fermuarlý peçeleriyle
Makarna ziyafeti þenliðinde
Kapkara hatlarýný þýmarttý kadýnlar
Celeplerin elinde ikiz kuzulayan
Dörtlü sürülerle armaðan edilirken çobanlara
Haddini bilen inatçý keçilere
Benzemiyordu hiçbiri
Din içmiþlerdi kana kana
Beyin salatasý kafataslarýnda
Hiçbirisi seslerinin haddini görmüyordu.

Fermuarlý gülüþlerini görmedi hiç kimseler

Bilir haddini mevsimler
Karlarýn erimesine üzülmez bahar
Baharýn çiçeklerini gülerek karþýlar yaz
Sonbahara nefretle sitem etmez bahar
Çiçekler çiçeklere gülümser sadece
Eriyen karlar haddini bilir
Köpük köpük dereler
baðlanýrken çaylara
Irmaklar nehirler haddini bilir

Bizim ne haddimize deme güzelliði vardýr doðanýn
Yaþamanýn doðru yasasýdýr bu
Bilmek haddini

“Benim kim olduðumu biliyor musun?”
Diye sorma hakký
Vardýr, kendini bilmeyenin
Haddini hiç bilmeyenin, hadsizliði vardýr
arkasýna sýðýndýðý piyonlardan aldýðý cesaretle
haddini çizenler vardýr hep
Karakalemleriyle siyah zeminlere

Kalemleri kýlýç
Mürekkepleri kan olanlar
Kýlýcý kalem
mürekkebi sevgi olanlara
haddini bildirirler

Kimsenin haddine deðildir buna direnmek

Çok paralý az insanlarýn ardýnda
parasýz çok insanlarýn kazan koklamasý
açlýðýn
ses sýnýrýný zorlayan tok haddinde
sözleri olmayan sessiz bir aðýttýr

Kelepçesiz duvarsýz
Tutsak yaþamak
Din uykusuna yatmýþlarýn bol kemikli
Rüyalar görme özgürlüðüdür

Hiç haddini bilmedi tanrý
Hor kullandý taþeronu olan insanlarý
erdemsizliðin haddinde din pazarlanmasýna
Doðanýn cümle bitkisi hayvaný börtüþü böceði
Aðlamanýn haddinde kalakaldý
Din yemekten geçmedi insanlar
Ýnanç içmekten geçmedi âlimler
Ayyaþlar utandý
Haddini bilmeyenlerden

Bir Afrika savaný Dünya
Av insan avcý insan
Haddi yok avlamanýn avlanmanýn
“Kendi adýmýza düþünmek haddimiz deðil
En iyisini sen bilirsin sahip!
Kutsal kitapla topraðýmýzýn
nasýl yer deðiþtirdiðini sormak
ne haddimize sahip!”

“Bizim þükrettiðiniz tanrý, sizin küfrettiðimiz tanrý oldu sahip!
Yine de her þey sizin elinizde sahip!
Þimdi þükretmek ne haddimize sahip!”

“Dünyanýn haksýzlýk yasasý bu sahip!
Düþünmek
Gülmek ne haddimize…
Zor yaþamak, sürünmek, ölmek…
Bizim haddimiz sahip!”
Bizim haddimiz… Yok!

Ayaklarýmýz ellerimiz, dillerimiz, kulaklarýmýz…
Sadece gözlerimiz
ufuk çizgisi haddinde
Sadece bakýyoruz
Haddimiz bu kadar sahip!

Þuayip ODABAÞI
24.03.2019/Kepez/Çanakkale

Sosyal Medyada Paylaşın: