GÖNÜL GÜTMEK
Seher vakti öten, bülbül misâli
Gül dalýna konup, ötmek ne de zor.
Dört tarafý, denizlerle çevrili
Gemi ile, suya batmak ne de zor.
Belki vuslat bulur, belki de ölür
Bunun hakkýndan da, âþýklar gelir
Bu acýyý, tatmayanlar ne bilir?
Çoban olup, gönül gütmek ne de zor.
Yel estikçe, sevdâ ile savrulan
Daha görür görmez, birden vurulan
Ýçin için, döne döne kavrulan
Aþk od’uyla, yanýp tütmek ne de zor.
Birden bire, dünya olur ona dar
Aðustos ayýnda, sanki yaðmýþ kar
Hiçbir zaman, yüz vermezse nazlý yâr
Gönülsüzce, dönüp gitmek ne de zor.
Aðyârýn sözleri, sanma ki etik
Bu rûhtan mahrumsa, o bankamatik
Sevdâsýz bir insan, olmuþ kör kütük
Duygu yoksa, aþký tatmak ne de zor…
01/06/’20
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.