Yaşamaktır Adı
Yakasý kývrýlmýþ bir gömlek gibi her aný,
Fotoðraflardan çýkarýp eskitiyoruz.
Hem hür olmak elimizde
Hem de münzevi bir tutsaklýk.
Bir garip uyuþuyoruz.
Deli gençlik çaðýymýþ gibi içimiz,
koþturuyoruz.
Ne yitirilmiþ saadetlerimiz
Ne kazanýlmýþ zaferlerimiz var.
Bu kirli,
Bu uslanmaz,
Bu haylaz çaðda
Koskoca bir fotoðraf insan.
Deklanþör sesinde bir acý çýðlýk,
Ýnsaný yutan zaman.
Adil olmayan bir yoðunluk farkýndan
Zamandan daha geride
Bir cam fanussa dünya,
batýyoruz.
Bir albüm kapaðýnda,
Karesinde bir kuþe kaðýdýnýn,
Yýllarca saklanýp
Öpülesi, özlenesi
sararýp
Hapisler yatýyoruz.
Zamaný yutan insan.
Bir sergide
En güzel koleksiyonuymuþ gibi ressamýn,
Gülmek ustalýðý biraz,
Biraz yarýn güzelliði,
Önceleyin bir susmak dinginliði,
Yeryüzüne ne varsa insana dair
Çýðlýklar atýyoruz.
Bir yaný çiçek açmýþ ilkbahar,
Arka bahçesi soðuk bir sonbahar ikindisi.
Gök maviyse, aydýnlýksa gördüðün
Uyan!
Ki deðiþmez gerçek olan,
Zamaný yutar insan
Ýnsaný yutar zaman.
Yok yitirmek aydýnlýðý
Bu sabahlar,bu baharlar
Bu kokusu yeni biçilmiþ çimlerin
Yaþamaktýr adý;
Dayan!
n.k- 2020
Kharkiv
Fotoðraf : Kiev Özgürlük Anýtý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.