Ömrümün her gününde her an yanacaðým asýrlýk bir hüzün ekli Sevda dediðin Girdiði kalbe zarar aklý yerinden edermiþ yar Uzandýðýn eli ya tutacaksýn tutmayacaðýn ele uzanmayacaksýn Der ya bir akýl! Ýnsan uzandýðýna yetemez yettiðine eremezse Ziyan olur gidermiþ yar
Ve bir gün herkes anlar sevdiðinin kýymetini Ya ölünce Ya/da gidince Anlar iþte her þeyin üstünü tek kalemde çizince Sevdasýný kurban verdiði gönlü Aþk denilen illete sürgün edince
Kýrgýn kalýrsýn her mevsim yaðan yaðmura Anlatýlmaz bir öfke duyarsýn kokunu getiren rüzgara Avuç içlerini hasret koyarsýn kabul olmasýný beklediðin dua anýna Ve Karþýlýðýný yitirmiþ bir sevdanýn bekçisi gibi beklersin Geçip giden ömrünün peþi sýra Yanýlðýn kaybýna yar olmaz sevdiðim Sende kaybedince anlarsýn beni
Ben sessiz ayrýlýklarý soðuk vedalarý hiç sevemedim ki Her gece iliklerime kadar çektiðim sessiz çýðlýklarým oldu benim Duymadýðýn yaralý bir yüreðin vebali kaldý þimdi omuzlarýnda Hangi feryadýmý susturup baþlýksýz hangi þiire yazayým ki adýný Vakti geldiðin de çalacaksýn yine bu kapýyý Bil istedim þimdi sevdiðim Bu gönül de ölenler o gün geldiðinde dirilmezler ki
Artýk ne gelmeni bekler ne de gel diyeceðin günü gözlerim Anladým ki ziyan bir ömrün bekcisi olarak geçip gidecek benim ömrüm Yine de kýzmýyorum takvimin en güzel yapraðýydý seni tanýdýðým gün Elbet kayýplarýn sýzý olacak seninde içine Nefesin kesilecek gözlerin daldýðýnda Olmadýðým her güne Ben en çok sana inandým bu hayatta Ve en çok sende yanýldým bile bile iþte
Giderken büyük attýn adýmlarýný düþünmeden Ardýndaki enkazý görmedin ki sevgili Vakitsiz vedalara kurban edecek neyimiz vardý ki bizim Hasreti sevdaya Sevdaný sol yanýma yazmýþ bir yetim gibi sevdim seni Ve Ben anladým ki hep karþýlýksýz düþmüþüm gönül aðýna Öyle bir öldün ki þimdi sol yanýmda Korkarým dirilemeyeceksin bile mahþeri mizanda.
ÞÝÝRLER GÝDECEÐÝ ADRESÝ BÝLÝR 31/MAYIS/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Funda SAĞLAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.