Halim yok, sormayýn derdimi bana
Son demde, baþýmda esmekte yeller
Dargýným neþem yok, hayattan yana
Kalmadý içimde, þen þakrak günler
Ýçimde huzur yok, yorgunum ama
Boþ verdim hayata, oldum bir yama
Ömrümün sonunda oldum’ da dama
Eðlenir benimle, þen þakrak günler.
Hiç bitmez sanýrken, dünyanýn yolu
Bitermiþ meðersem, gelirmiþ sonu
Genç iken, ne yazýk, bilmedim bunu
Kalmadý içimde, þen þakrak günler.
Nerede neþeyle, gezdiðim günler
Nerede, dað bayýr, denmeyen yerler
Doldurdu gönlümü, çaresiz dertler
Kalmadý içimde, þen þakrak günler
Kalmadý içimde, artýk hiç neþem
Tanýmam bir dostu, giderken görsem
Bir anda yok oldu, þen þakrak gülmem
Nerede, o bitmez þen þakrak günler.
Kul Yüksel üzülür, canýndan bezgin
Dökülmüþ aðzýndan, kalmamýþ diþler
Son demde düþmüþ’ de, içine derdin
Diyor’ ki nerede þen þakrak günler.
Ahmet Yüksel Þanlý er
30 May. 20