Düþünen, hisseden insanýn Ýnsanca korkularý oluyor Elde deðil, korkuyor iþte Korkuyor insan Sevdiklerine bir þey olmasýndan Belirsiz yarýnlardan
Korkuyor insan Elden ayaktan düþüp Baþkalarýna muhtaç olmaktan Evine ekmek getirememekten Deðer verdiklerini kaybetmekten Korkuyor insan Evladýnýn saçýnýn bir teline zarar gelmesinden Korkuyor insan, yüreðine ateþ düþmesinden
Bir sürü þeyden Hayallerinin yýkýlmasýndan Kendinden býkýlmasýndan Kapýsýnýn kapanmasýndan Yalnýz kalmasýndan, öyle iþte insan An geliyor korkuyla doluyor
Ve umutlar bir zýrh gibi Yüreði sarýyor Güneþ ve inanç Korkulara ilaç oluyor…
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel İLERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.