TABİP...

Bir düþün örüntüsüne talibim, sevgili tabip
Aþkýn bakracýna yýðdýðým sýrlar elbet tek tanýk
Müfrezesi yerin göðün
Ýçine düþülesi lanet
Bir ön görü ise verilen hüküm
Kazam mübarek olsun günbegün ki
Askýya aldýðým ömrün güvesiyim
Kendini yiyen makûs talihin de zevcesi iken þiirler
Oysaki bir batýnda doðdum ben ve hüzne
Denk düþen hangi yaramsa
Yamalý düþlerimle sev beni, tabip.

Bir laneti diþleyen yeis
Aksaný gölgemin ne çok vazgeçiþ
Kürediðim bunca izdiham
Ve meftunu olduðum zeminde saklý iken þiirler
Yongasýyým renklerin en asilinden, tabip
Elbet kimi zaman siyah ki
Acýlarýmý zayýf ve b/içimli gösteren.
Ne zamanki gülsem
Beyaza meylederim dirhem dirhem de
Zayýflar hezeyaným
Aþka katýk yaptýðým özlemle serilirim zemine
Ve metin olduðumun bilincinde
Þerh düþerim derde tasaya.

Yankým duyulmaz da kimi zaman, tabip
Hele ki zulüm ise gündemin ilk maddesi
Þair edindiðim masumiyet ile düþerim yollara
Her edimde ve her sapakta
Azýða alýrým günümü
Uyurken gecenin solgun beti benzinine de þiirler
Teslim ederim
Þarkýlarýn da rengine boyarým zamirleri
Özne olmanýn verdiði mahcubiyetle gizlenirim
Emir kipine sadýk kaldýðým her cümlede
Daha çok severim daha çok…

Ta ki rastlayana deðin içimdeki metruk gölgeye
Bir avazda kaçarým da kendimden
Öykündüðüm ne baþka dünyalardýr ne de sair yalan
Doðruluðuma talibim, tabip
Senden öncesi de zayýf bir ihtimal
Ýçerlediðim hangi sesi izah ederim ki evrene?

Kurulduðum baþköþesinde m/eziyetin
Aþkýn kýyama durduðu ruhuma da sererim sözcükleri
Serinleyen göðüs kafesimdir, tabip
Elbet esir düþen kuþlarý da azat ederim
Ne zamanki düþse yolum aþka ve þiire.

Görünmezliðime de minnettarým
Layýðý ile kul olmaksa
Ben ilk neferiyim hidayetin
Açýða alýndýðým dünya denen sefalette
Aþkýn da ta kendisi
Ne zamanki düþtüm gözünden kaderin
Keder de düþmedi gitti gözümden, tabip
Yeter ki sen de düþme gözlerimden.


Sosyal Medyada Paylaşın: