Ruhu þuh güzeli !
Güzellerin bir gül kadarlýk ömrü olurmuþ
Göremeyen gözlerin laneti sivriltmiþ gün geçtikçe bileyerek dikenlerini
Onlar baþkaydý
Hiç bu dünyaya ait olmamýþ gibi durana bakýn
Hiç yaþamamýþ kadar gri duvarýný þehir sütunlarýnýn
Bunca kir yüzeyin ortasýnda saf ve duru
Baktýrdýkça kendine sevgi çiçeði
Gönülde kurumaya mahkum kalýrdý
Onlar yastaydý
Kaçamadý bu kör düzenin eteklerinden
Nefret gözlerinde teni süzülürken hastalandý
Hangi ilaç deva hangi nazar zehir bilemeden
Geçti ömrünün en güzel genç yýllarý
Mirastaydý düþünceleri
Kýrýntýlarýný topladý üç beþ sevimsiz ateþ karýncasý
Toplarken yakardý
Kin kustu hin kustu sürdü girdabýný eliyle hücrelerine
Çok çalýþtý hýrs çalýþtý
Elde etsede günün birinde güzelini
Ruhunu asla satýn alamazdý!
Güzellerin adý hiç yazýlmadý bu yüzden
Kara kapaklý tarih kitaplarýna
Öyle güzel hikayelerde eþ bulamadý çünkü hiç kendine
Her güzelin bir kusuru olur derler
Kusuru sahip olamamasýydý gönül kirliliðine
En kötüsüde kýskanç bir mil ahtý üstünde
Kelepçeledi olurunu, bedenini
Onu anlatan sözcüklerini kilitledi düðüm düðüm
Þimdi çok uzakta bir kukla arar bendine yeniden
Olmasýný istedikleri gibi aynasýný düzenler
Sahtelikler çizer alýn hamuruna
Yol buldurur diþi karýnca yuvasýna
O güzeller güzeli örümceðin aðýna düþmeden
Getittirilmesini emreder
Elinden çekerler
Eteðinden
Saç tanelerinden
Sonra silkelerler
Sersemletirler
Morlar vurup göz altýna
Yýldýrýp hayallerini
Deðiþtirerek istedikleri kadar kimliðini
Yaklaþtýkça yakýnlaþýr
Tüm bedenine sahip olurlar belki birgün
Ama ruhuna asla!