BİL MUKABİL ŞİİR...

Ölümün öznesiyim ve üzerimde ölü topraðý
Ýþte þiire düþtü yolum yeniden
Yüreðin ve evrenin verdiði muhtýra
Közümde sözümde þiir
Aþký nakþeden nice deyiþ
Sefil yürekte saklý hazan mahsulü izdiham
Bir þiir deðilsem neyim o zaman?

Kürediðim yasýn muadilidir kalemim
Kalemi fetheden yürek sesim
Lafügüzaf…
Ne fayda eðer ki içim dýþým bir deðilse,
Þiirin nezdinde…

Göðün kundakladýðý bir yangýným
Yangýndan öte yazmaya doyamadýðým
Nice fermaným.
Bir yetim kuþ ki kanatlarýnda dolunay
Bir öksüz hece ki
Kuramlarý yýkan nice i mge.

Saf tuttuðum yýldýzlar
Safiyet yüklü varlýðýn nazarýnda
Nazlý kuþlar elemi gagalayan
Ýç sesin ahvali nice hece
Kelimelerden ördüðüm bir hazine
En müspet iklim
En menfi seyrinde ömrün
Hala huzur bulabildiðim.

Þiir ne miydi?
Þiirden öte yol mu var sanki?
Bir þiirsem yazdýklarým ne?
Dilimden düþmeyen her acý sahibini arayan
Günden güne de büyüyen
Sabrý, þükrü katýk yaptýðým
Asla deðil yalan.

Geldim ve sýðýndým þiire
Sýnandýðýma binaen
Gülümsemek ne kelime?
Yine da saklý umudum
Saklandýðým ve uyutulduðum kuytum
Ufkumda nazire
Dünümde saklý sayýsýz acý
Binlere b/ölündüm
Yüz görümü bir destana gömüldüm
Þiirden de öte
Þiir olmak ne kelime

Sosyal Medyada Paylaşın: