Yağmur ısmarlarken mevsim

suskunun çoðaldýðý
mevsimlere göç ederken bulutlar
üþüyor dalýna veda eden bir yaprak
üþüyor yüzüme düþerken sonbahar


kýrýk sözlerden sekiyor hüzün
ürperiyor tenimde düþlerin gölgesi


genizleri daðlayan
yanýk ot kokusu sararken daðlarý
düþüyor yamaçlara ayrýlýðýn paslý sesi


-boz ikindiye
yalnýzlýk dikiyorum
öykünen güneþi
yaðmura seriyorum-


bulutu parçalayan
tetik sesine karýþýyor
canhýraþ bir çýðlýk


gökyüzü deliniyor
baþlýyor saðanak


kanayan yürek
son kez bakýnýyor
duman olan hayatýna
gömülüyor ýslak bir mevsimde
topraðýn karanlýk baðrýna...




Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: