AĞLAYAN KISRAKLAR...
Kelimelerin Sükunetle Uçuþtuðu,
Mor Zambaklý O Son Gecelerde
Asude Bakýþlardý Hep,
Kalplerimizdeki Prangalarýn Dilini Çözen..
Sessizliðimizi Yamaçlarýnda Döndüren
Nice Nar Dudaklý, Leylak Yanaklý Baharlardý,
Düþlerimizdeki ’Biz’ leri Yerle Bir Eden...
Kaç Sevdanýn Pýnarýndan Akýtmýþtýk Oysa,
Bal Þerbetten Koyu,
Sudan Akýþkan, Kývamsýz Kanýmýzý.
Kaç Zahmetsiz,Eleksiz Sitemler Doldurmuþtu;
Sükutsuz, Maðrur, .utangaç Kulaklarýmýzý.
Ayrýlýklar mý sarmýþtý Yoksa;
Pervasýz , Utanmaz Yalancý Dudaklarýmýzý ?
Oysa Yorgan Altýnda Gizleniyorduk..Gizliyorduk ,
El Deðmemiþ, Bakire Utançlarýmýzý...
Þimdi Yoksunuz..
Gönüllerimizin Kabuðýnu Delen Sevda Kurtlarý.
Kaç Nicedir Hasretiz Size!
Ayrýlýk,
Bir Peri Kýzý Gibi Konsada Musalla Taþýna.
Bir Pergelin Ýki Ucunda,
Buluþtursun Yine Bizi Kader,
Dönüp Dönüp Ayný Noktada...
Tutsak Olsada Zýrhý Tunçtan Sevdamýz,
Umursamaz Bir Eda Curnatasýnda
Acemi Miço’ lara Teþkil,
Her Gözyaþýmýzda Kürek Çeker Dururuz Biz.
Kararlarýmýzda ve Kusurlarýmýzda Boðulmamak Ýçin..
Sevdayý Pey Diye Öne Sürmek.
Ki Süreriz !
Kaç Yiðit Yüreðin Harcýdýr ki Bilinmez.
Lakin,,,
Aðlayan Bir Kýsrak, Eðerinde Gülemez..!
Gülþah Kolsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.