Bir sonbahar mevsimi Rüzgarla beraber gelen Eylül soðukluðunda zamansýz Senin sokaklarýna düþerdi yalnýzlýðým.
Erken zamanlardý sanki Sonbahar hüzün yaðmurlarýnýn Sessizliði bozduðu sokaklarýnda Masum bakýþlarýnýn ürkekliði Eylül esintisiyle savrulurken Senin sokaklarýnda farkettim yalnýzlýðýmý.
O gönül yakan gözlerin Yorgun düþmüþ yüreðimde Yalnýzlýðýmý alýp götürürken Gözlerin benim için hep bir umut du.
Kimi zaman sensiz geçen O hüzün,o sarý sonbahar Eylül akþamlarýna karýþan Buruk veda zamaný Bir sýr gibi içime akarken Yüreðime iþlerdi çaresizliðim Unutmak zor olsada Þimdi, Hep sokaklarýnda takýlý kalýr gözlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.