Þu eylül , Sabah vakitleri yok mu Senden kalan zamanlarý Bir sýr gibi Sessizce içimde saklamýþtým. Ýz býrakan hatýralarýmda Senin sokaklarýnda Bende kaybolurdu gözlerin. Bana seni anlatýrdý zamanlarýn Bu kentin sokaklarýnda Bir çýðlýk,göz kýrparken Ürpertir gönülde kalan son ümitleri Yokluðunda onlarda seninle gitti...
Yine senden!... Bir güz sabahý esintisinde Rüzgar seni söyler Belkide çaresizliðin verdiði Çok uzaklarda Yada,yalnýzlýðýn gözyaþlarý iþte Belki bir anlamý olmayacak ama Al götür,senden bana Bende kalan saklý umutlarý... Ve... Yüreðim.. Benim senden baþka kimim var ki !.. Oysa.. Suluova,ikimize de yeterdi... Sen ve gözlerin ellerimden kayýp gittiniz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.