KEMAN AĞLARSA
Demiþtin ya bir gün terkedip gidersen
Bilki seven her halimle bekliyor olacaðým
Susuzluk çekeceðim aþkýna aç kalacaðým
Umutsuzluk olmayacak hiç penceremde
Gelipte ansýzýn baktýðýn yine o yerde
Ýþte pencerendeyim yine
Hiç çýkmadýn ki biran dahi aklýmdan
Kalbim otlu kazan alevler yaðar
Anýlar sevdasýnda piþer
Susuz kalmýþ oy güzelim baðlar
Ýþte bulduðum o güzellik
Ayaðýnda halhal halkalar
Doðmasýn söyleyin güneþe
Þarkým ezgili çalýp, þakýyacak
Bu gece kemaným aþktan aðlayacak
Doysun karanlýklar gece boyu
Yemiþleriyle mutlu olsun
Kurumuþ baðlarýmýn þaraplarýndan
Dolsun tadýmlýk
Aþka kalkmýþ kadehim
Düþsün mest olup sarhoþ
Yaðmurlar saðanaklarýyla yýkasýn
Yýldýzlaþmýþ geceden siyah saçlarýn
Daðýlmýþ örgülerinden serilmiþ göklerinde
Uykusuz kalsýn baþým
Yasýný çeksin hýçkýrýklarýnýn
Dinmiþ uðultusunda
Gök gürültüsüyle irkilip
Koyaklarýna dökülsün topraðýn
Üzerinde volkanik yanardað
Kýzýl meþesi sönmüþ ormanýn
Soðumuþ külleri
Hafiften esmiþ meltem rüzgarlarý
Karadan denizlere ulaþmýþ
Coþmuþ aþka gelen dalgalar
Vurarak kýyýlara
Öpmüþ ayaklarýný
Aðlayan keman susmuþ kýlýfýna çekilmiþ
Hoþ ezgilerini ekmiþ geceye
Hüznü ay gibi solgun
Güneþ yanýðý toprak
Yaðmurlara gebe kalmýþ
Kýzýl ufuklar neþeli
Güneþi uyutuyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.