ÖZLEMİM SADECE RABBİME...

Yorgun miladýn terli yollarýnda
Vücut bulan bir aþktý
Kekremsi acýlarýn bam teline de sýzan
Soytarýlar ve gölgeleri
Ne çok kuyruk acýsýydý dünden miras
Bir kuþkanadý belki de yüreðime sindikçe
Acýnýn bekasý
Uðultulara maruz kaldým ömürce.
Saltanatý kuþlarýn
Karalar b/aðladým hemzemin geçidinde
Bir de kýrkayak sözcükler
Firar ettikçe dört bir yanýma
Ýçimin de eklemleri acýdýkça acýdý.

Kendimce þarkýlar ördüm beyitlerin
Naif sesinden
Bir ara duraktý aþk belki de
Hiçlikten mustarip olduðum þu devranda
Kendimi unuttuðum bir girdap
Ýçinde dönendiðim hali hazýrda
Kýymet bilmez insanlýðýn nefsine denk düþtüm ben
Her mevsimde ve her renkte de bozguna uðradým
Kelaynak kuþlarýndan aþýrdýðým kýrýntýlara
Ekledim yorgun mealini ömrün
Kol kanat geren Hakkýn nezdinde.

Varlýðýma binaen bir kuþluk vakti kundaklandým
Karanlýðýn dokunduðu her zerrem
Aydýnlýðýmdan da yoktu en ufak þüphem
Ve katmanlarýnda þiirlerin büyüyen i mge i mge…

Nazlý þiirin terli alnýnda
Emek kadar saf tutan sevgiye
Kul köle olmak yaþadýðým kadar
Sonra sevgiliye sunduðum hicran mektubu
Ne de olsa sönmüþtü coþkum ufkunda yalnýzlýðýn
Bir derdest heceden ibaretti aþk
Deste deste güller adadýðým bir þiirin mezarýna
Serilmek gün ve gece.

Latif rüzgâr da nemalandý esintimden
Dolan gözlerime yaþla sökün eden elem
Varlýðýmdan dökülen her zerre ince ince
Yok sayýlmanýn nezdinde
Baðýþladým kalbimi de kolayca
Sevmekten gayrýsý gelmedi ki elimden ömür boyunca.

Kopup da gelen dünden son bir hatýra
B/andýðým kadar acýlarýn
Sandýðým kadar doluydu da mizacým
Bir külfet bir þaibe deðil asla
Aþka âþýk bir sazdým ben
Dokundukça evren yüreðin tellerine
Sözlendiðim yoksunluk özlemimse sadece Rabbime.




Sosyal Medyada Paylaşın: