SON DURAK

Bir yanda ben varým, bir yanda sevdam,
Bitmez sevdam ile yaptýðým kavgam,
Nicedir tutmuyor, yaptýðým duam;

Açtýðým ellerim boþlukta kalýr,
Açýlýr aramýz, yollar kapanýr.

Ya kapan gönlüme, ya bana yol ver,
Ya sazýný sen çal, ya bana tel ver,
Ya gel yak bahçemi, ya bana gül ver!

Öldürecek beni bu gül özlemi,
Benimle dinecek gülün matemi.

Büyüttüðüm sevda, bana yar olmaz,
Ben uslandým amma, gönül uslanmaz,
Baþka dayak bulur, bana yaslanmaz;

Düþman olsa böyle bakmaz uzaktan,
Ne anladýn kurduðun bu tuzaktan?

Düþüyorum iþte, gel sen tut beni,
Ýstersen bir ömür, sen uyut beni,
N’olur, olmuyorsa, sen unut beni;

Niceleri böyle unutup, gitti,
Yürek yaramýzý kanatýp, gitti!

O gün, bu gün, böyle kýrýk kanadým,
Benim ömrüm bitti, bitmez inadýn,
Gökleri yaracak iþte feryadým!

Bu son feryadýmý, duy kara sevda!
Pes ettim ben artýk, yapamam kavga.

Kavga deðil, beni kaygý bitirdi,
Kaç kez beni býçaklara yatýrdý,
Kement atýp, diyar diyar götürdü;

Dümeni bozulmuþ kaydýraktayým,
Gidecek yerim yok, son duraktayým.



Hayrettin YAZICI





















Sosyal Medyada Paylaşın: