BİR KIZ BANA AMCA DEDİ
BÝR KIZ BANA AMCA DEDÝ
Ýlerliyorduk bir vadide...
Bir taraf orman,
bir taraf kayalýk.
Sarp kayalar üzerinde tek kiþilik çadýrlar vardý.
Koronodan korunmak isteyenler içinmiþ.
Karýn ortasýnda ne biçim iþ..
Her taraf kardý.
Kaya , çadýr ev kar
Hepsi beyazdý...
Bazen durduk etrafý seyre daldýk.
Kendimizi anýlarýmýza saldýk...
Yanýmda hiç tanýmadýðým insanlarla,
küçük bir kasabaya vardýk..
Herkes bana bakýyordu..
Bir tek ben aðýzlýk (maske) takýyordum..
Ben de onlara bakýyordum.
Güya gezimiz, iþimiz her neyse bitmiþ.
Bizi getiren araba da gitmiþ..
Ben de toplu taþýtla dönecektim...
Duraða vardýðýmda önceki araba gitmiþti.
Sonrakini bekledim..
Geldi bindik.
Araba týklým týklýmdý,
Hiç birinde maske yoktu.
Benim maskeme dikkat çoktu...
Ýkici durakta hücum ettiler.
Arabayý Ýstanbul’a benzettiler.
Üçüncü durak bir köy duraðýydý.
Ýki genç kýz bindi.
Biri kumraldý çalýmlýydý.
Biri ak tenliydi, alýmlýydý.
Bir yüzü de benliydi.
Çok telaþlýydý, belliydi.
Dördüncü durakta,
Hýþmýnan iki kadýn daldý.
Ýki kýzý alýcý kuþ gibi aldý.
Her þey bir anda oldu,
Herkes bakakaldý...
Bilemedim bu ne haldý...
Beþinci durakta inen çok oldu.
Araba biraz sakinleþti.
Konuþanlarý da dinliyordum yol boyunca...
Ýl merkezine kadar az inen olmasý gerekiyordu.
Ben güya Zonguldak’a gidiyordum,
Gittim kaptana sordum..
Bu araba gidiya nereya? ...
Dedi ki, Uzundera’ye...
Dedim ki , orasý nere ya ?
Ben gitmeyecektim oraya ...
Altýncý durakta o iki kýz tekrar bindiler.
Yine korku içindeydiler.
Anlaþýlan engelleri aþmýþlardý,
Tekrar kaçmýþlardý.
Ak tenli kara sevdalý olduðu anlaþýlan kýz ,
diðerine söyleniyordu...
Antepliymiþ...
Ne olmuþ Antepli olmuþsa...
Ben, kýza dönerek,
Kýsýk sesle istek dýþý Antepli ’mi dedim.
Hemen baþka üç kýz etrafýmý sardýlar.
Bana art arda sorular sordular.
Ben de ,
nüfusta Türkiye’de Altýncý il,
Dünya gýda baþkenti.
Gýdanýn her alanýnda üretim var.
Tatlýsý öyle..
Sanayiide Türkiye’de ilk beþ içinde...
Ne olmuþ Antep’e dedim..
Göz ucumla o kýza bakarak,
Onu desteklercesine...
Ýlimi savunuyordum inceden incesine...
Kýzcaðýz bundan cesaret aldý.
Hemen yanýma daldý.
Boþalan yere oturduk.
Ben derdini anlamýþtým.
Kýza sormaya baþladým...
- Sen buradan ta Gaziantepli’yi nasýl budun?
- O buradaydý..
-O burada ne arýyordu?
-O buraya gelmiþti.
- O buraya niye gelmiþti?
-O bizim kasabadaydý.
-O sizin kasabaya nasýl gelmiþti.
- Ben onu gördüm...
Derken araba durdu...
Kýzýn kalbi küt küt vurdu.
Meðer 7. duraktaymýþýz.
Bir baktýk karþýmýzda o iki kadýn vardý..
Her biri bir kýzý apardý.
Ak tenli kara sevdalý kýzý yerinden kaldýrýken,
Sanki bir çiçeði dalýndan kopardý.
Kadýn baðýrdý, çaðýrdý...
Taþýt onlara dardý..
Alýmlý ak gül birden sarardý...
Bana bakarak,
Son bir umutla ,
Amcam Antepliymiþ dedi.
Dedi ya hemen þamarý yedi.
Kadýn hiddetlendi,
Daha da þiddetlendi...
Bana sert mi sert bakarak,
Sanki suçu bana takarak,
- Ne yapayým Antepliyse,
Ben bu lafý yemezdim !
Fakat bir þey diyemedim...
Kadýn kýzýn ensesine bir tokat daha bindirdi..
Hýzla toplu taþýttan indirdi.
Zavallý ben.. Bu sözleri sindirdi...
Ben de ayaða kalktým.
Arabanýn içinde,
bir o yana bu yana yürümeye baþladým.
Sekizinci durakta,
dokuzuncu durakta inen olmadý bile..
Bir kaptan bir Nafi vardý,
Sanki ikimize dardý...
Araba durdu onuncu duraktý.
Etrafa bir baktým sonuncu duraktý.
Ýndim kýzgýn kýzgýn yürüdüm.
Çokta üzülmüþtüm.
Gözümün önünden hiç gitmiyordu.
Bu düþünce beni yordu..
Üzmüþtü beni;
Kadýnýn diþi bir kurt gibi bakýþý,
Tepeden aþaðý lafý çakýþý,
Üzmüþtü beni;
Kýzýn kara sevdasý,
ve tokat yiyen kafasý...
Fakat asýl içerlediðim içimde durur bilir misiniz..
O ak tenli,
bir yüzü de benli,
O kýz bana amca dedi.
Sanki ömrüm eridi..
Saðýma soluma dönüp duruyordum,
Kafama yumruklar vuruyorum..
Öfkeyle yorganý fýrlattým,
Tutup bir kenara attým.
Say ki, son nefeste idim.
Sanki bir kafeste idim.
Sonra gözlerimi açtým..
Bu duruma sizin gibi ben de þaþtým...
NAFÝ ÇAÐLAR
21 Mayýs 2020 Perþ.12.21
Y.Ova / K.Çekmece / Ýstanbul.
,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.