Sanki bir yakýný varmýþ gibi Yalnýz olmaya içerliyordu gönlü...
Kapýsý olmayan odanýn davetsiz misafiri Birkaç eski püskü eþyanýn duyulmayan özlem sesi Gerçekte; daraðacýndaki idamlýk.
Pencereleri kilitlediler önce Sanki umutlar kilit tutabiliyordu. Çamurlu yaðmurlarýn paspaslarýnda yürüttüler. Sanki gönülde hissedilmeyen ayaklarda yaþýyordu. Gelecekte; örtbas edilen mavi bir kadýnlýk.
Masum olmayan tanýklar bülbül sesli Bir ömür ýþýk saçacakken, Mücevherli parmaklarda hunharca ezildi. El pençe divan, El etek öpen... Zafer; besmelesiz uyandýrýlmýþ bedeninden.
Sanki bir yakýný varmýþ gibi Yalnýz olmaya içerliyordu gönlü.
sibella.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibella Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.