Kaybediyorum seni kendimde, Bu hastalýklý dünyada, bu yoklukta, Her þey grileþiyor ve Beliren zamanýn hýzýndan dönüyorum. Ve sanki bir baþka renkte doðuyor güneþ Parlýyor nehirlerin, ve kýr çiçeklerin üzerine. Zamanýn bu adresinde görüyorum seni Örcünlüde açmýþ kýrmýzý güllerin uykusu. Ne zaman bir sevdaya Tutunsam Martý fýsýldar, masum yüreðime Elimde kuþ sürüleri, Salarým gökyüzüne. Gürültüsü vardýr, aþkýn ve depremin.
19 Mayýs 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.