Aruz VUSLAT CANA GELSİN

Bir sevdaya düþtüm yanarým kor gibi her an,
Güldürmedi Mevla’m beni, aþkýmla susarkan,
Gönlümde yaram vardý caným yandý yaramdan,
Gönlümdeki aþkýmla yanardým, nice yýldýr.

Doktor dedi olmuþ bu verem aþkla yanarken,
Kimdir bunu çok hasta yapan, gelse hazanken,
Gönlümde yaram var’da gelen yoktu sevenden,
Gönlümdeki aþkýmla yanardým, nice yýldýr.

Vuslat bana gelmiþ diye, aðlardý görenler,
Sevdam beni yakmýþtý, gelip durdu sevenler,
Hicran dolu gönlünde yanan, aþk mý diyenler,
Bakmýþ bana, aþkýmla yanýp evde yatarken.

Yansam da sararsam da, gönül sevdi bilirse
Yandým kara sevdamda yarýn gelse de görse,
Görsem de yanan kordaki gönlüm de sevinse,
Sevdam küle döndürdü yanardým hala yoktu.

Ölsem bile çýkmaz, bu gönülden kara sevdam,
Mahþer ’de görüþ varsa yarýn aþ-k_ ile yansam,
Gönlüm ’de hazan vardý halim yok ki kaçýrsam,
Sevdam küle döndürdü yanarken niye görmem.

Bitsin bu çilem,./derdime melhem bile yoksa,
Gönlümde doðan gün bile, sönmüþ de viransa,
Sevdam bana çektirdi, yalan dünya kararsa,
Vuslat bile hoþtur bana, ,/ vuslat cana gelsin./

Mef‘ûlü / Mefâ‘îlü / Mefâ‘îlü / Fe‘ûlün



A.Yüksel Þanlýer
11 Temmuz 2008-07-11
Sosyal Medyada Paylaşın: