Yaðmur doðuyor Arþ’ tan, topraðým uyanýyor. Biri bin zerre sevinç açýyor devamýnda Her zerresinden çið damlalarý kývrýlýyor. Güneþ yaðýyor ardýndan, ben ise kýyýlda.
Nasibi olan tutuyor bir demet ataþý Yana yaka çekiyor vuslatý bir solukta Gönülde çaðlayýp akýyor korca gözyaþý Düþerken yapraðýna, ben özümle kýyýlda.
Zeyneb’ i hüzün yaraþýr mý, konsun gülleri. Ataþýn þifasý gonca açan kanadýnda . Dert yoldaþým, gönül yangýndan yana serseri. Oy, susadým serabýn ortasýnda, kýyýlda.
Yükseliyor garptan bulutlar, yaðmurlar çýktý. Doðarken akþam damla damla; ben bir topraktý. Kimler kokladý beni ve bende kimler yattý? Anladým vuslat bana yasaklý, ben kýyýlda. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.