MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

CİRİLGIZININ ÇİLESİ
kardelen26

CİRİLGIZININ ÇİLESİ




Zübeyde’ydi adý.
Genç ve güzel bir kýzdý,
Ýlkgözaðrýsý olmuþtu cemâl’i , gönlünde.
Küçük bir köydü dünyasý, gözünde.
Yokluklarýn engellemesine raðmen,
Sevdiði ile evlenmiþti nihayet.
Günlerin nasýl geçtiðinden, habersizdi.
Üç çocuklarý dünyaya gelmiþti.
En küçüðü üç ay önce doðmuþtu.
Beþikteydi ;
O sene kýþ çok soðuk geçiyordu.
Mart ayýnda yakacaklarý kalmadý.
Cemâl çaresizdi, unlarý da azalýyordu.
Güçlükle bir eþek semerleyip, yola çýktý.
Bir çeki odun idi, koruluktan keseceði.
Ne bilsindi, canýnýn bedeli olacaktý.
Soðukkuyu köyünün özel koruluðundan,
Kesmeye baþlamýþtý, meþelerin kurularýndan.
Ýkaz dahi etmeden, mavzerler ölüm kustu.
Cemâl’in cesedini, bir dereye attýlar.
Acý haber tez gelir, derler de inanmazdý.
Ateþ düþüp yakmýþtý, o minicik haneyi.
Üç yavrusu öksüzdü, elleri yana düþtü.
Çaresizdi kimsesiz, döndü baba evine.
Bir boðaz daha geldi, babasý huzursuzdu.
Çok geçmeden verdiler, yaþlýca birisine.
Kurtulmaktý niyeti, zorla razý olmuþtu.
Günler gelip geçmekte, hüzünle dolu yýllar.
Dört küçük yavrusu daha oldu böylece.
Kader deyip oturdu, çilelerle baþbaþa.
Kocasý hasta, bakýma muhtaç oldu.
Evin yükü binmiþti, küçücük omuzuna.
Çapaya gitmese, hepsi aç, periþandý.
Mecbur kaldý gitmeye, gözlerinde yaþ ile.
Yavrularý küçüktü, bakýma muhtaçlardý.
Yýllar hep böyle geçti, kocasý da ölmüþtü.
Büyük oðlu okuyup, öðretmen olabildi.
Bir küçüðü menenjite yakalanmýþ,
Hiç kendinde deðildi.
Üçüncü oðlu çoban gitti gurbete.
Kazandýðý parayý, anasýna gönderdi.
Enküçük de büyüdü, kendini kurtarmýþtý.
Bir küçük köyevinde tek baþýna kalmýþtý.
Ne zaman köye gitsem, elinde baston ile
Eve gelir, oturur hasbihal eder olduk.
Yýllarýn çileleri, yüzünde yollar açmýþ.
Kývrým kývrým çizgiler, neler anlatmýyor ki ;
Doksan yýllýk bir ömür, çekilen tüm çileler.
Anlattýkça ah çekip, kadere sýðýnýrdý.
Gidenler yol aldýlar, ben de hazýrým artýk.
Dünya yalanmýþ meðer, herþey boþuna olmuþ.
Bunca yýl, geçen günler, sanki bir nefes imiþ.
Ýsmini unutmuþlar, cirilgýzýydý artýk.

DÜNYAYA BÝR NEFES ALMAK ÝÇÝN GELSEKTE,
BU NEFESÝN HESABI SORULACAK ELBETTE.


.............................EMÝRDAÐ/2008

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.