Gel ey gönül, sevdalarda sevgileri ihyâ etsen ne çýkar.
Sinelerde hep kanayan, bu yarayý týmar etsen ne çýkar.
Gülistânda boynu bükük, güllerime baðban olsan ne çýkar.
Geçti ömrüm sensizlikte, þivekâr’a belkýs olsan ne çýkar.
Çeþm-i siyâh þûle versen, sondemimde mest eylesen ne çýkar.
Gül-i hazân sende doðdu, âb-ý hayat sunsan bana ne çýkar.
Þâhikasýn zirvelerde, kafdaðýndan bana baksan ne çýkar.
Cism-i caným heder oldu, makberime güller koysan ne çýkar.
Nihayetsiz bu takibat, yetti artýk sende dolsa ne çýkar.
Vûslatýný bekler oldum, gözlerimi þâd eylesen ne çýkar.
Nâr-ý beyzam ruhumdaki acýlarý, bir an alsan ne çýkar.
Dür-i danem okyanusun, aman vermez sende ölsem ne çýkar.
..............YAKTIN ARTIK SENÝN ÝÇÝN KÜLLERÝMDEN NE ÇIKAR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.