Sen ölürsün sevda yaşar

Bir iklim gibi vücudumu sardý özlemin
Ellerimde ellerini hissedip
Bakýþlarýmda gözlerini görebilmekteyim
Ama çiçeði olmayan bir iklim bu

Çöl ortasýnda susuzluðun serabý gibi
Yahut bir þizofrenin yazdýðý aþk bestesi
Ellerinle büyüttün beni ve sensizliðe uðurladýn
Seni anlatmalýyým, ellerini býrakamýyorum

Geceyi sonlandýran o ilk aydýnlýk
Uzun zamandýr yansýmýyor camýma
Sensizlik fýrçasýnýn boyadýðý dünyamda
Senden baþka kim son verebilir bu kabusa

Kelimelerin harýnda satýr cehennemi
Kaç cümleyi zorlasamda vuslata
Bu derin hasretin set vuruyor soluðuma
Gözyaþý döküyorum daha ilk satýrýn baþýnda

Halimi soranlar sevda cahili
Sual etmiyor hali bilen gönlün sesi
Siyaha karanlýk katan renk, yalnýzlýk
Ömürde çürütsen görünmez aydýnlýk

Senin gönül meylin gönlüme olmadýkça
Sevda denen maziye karýþsam ne çýkar
Bakiden bir aný fuzuliden bir satýr
Bu þairde lafý güzaf olup topraða karýþýr
Sosyal Medyada Paylaşın: